5. Podsumowanie.
Czy istnieje potrzeba rozwijania wyobraźni twórczej u dzieci?
Starałam się w swojej pracy odpowiedzieć na to pytanie twierdząco.Chciałabym przytoczyć kilka przykładów wskazujących na znaczący wpływ myślenia wyobrażeniowego u wybitnych twórców.Francuski matematyk Jacques Hadamard, autor książki o psychologii odkryć matematycznych, pisał, że w jego umyśle pojawiają się najpierw wyobrażenia, a dopiero potem słowa. Obrazy umysłowe przybierały u niego charakterystyczną formę chmur.
Einstein rozwiązywał problemy fizyki posługując się obrazami wizualno-przestrzennymi (odbył podróż po promieniu świetlnym w wieku 16 lat wykorzystując w tym celu wyobrażeniowy eksperyment myślowy i w ten sposób wykonał pierwszy krok do stworzenia teorii względności). Wyobrażenia pojawiające się Marcelowi Proustowi miały charakter wizualno-przestrzenny, przypominały zmięte kartki papieru, które dopiero po włożeniu do wody nabierały właściwego koloru i kształtu. Ludvig van Bethoven w czasie tworzenia dzieł muzycznych dokonywał ciągłych transformacji wyobrażeń. Przykładem konkretnego wizualnego myślenia jest przykład Nikoli Tesli, który przed skonstruowaniem maszyny sprawdzał jej wyobrażeniowy model. Wyobrażenia u Tesli były żywe, trójwymiarowe, a rozwiązania pojawiały się nagle w formie kinetyczno-wizualnych obrazów.Zjawiskiem związanym z twórczością jest też efekt iluminacjiokreślany też jako olśnienie. Tego efektu doświadczyło wielu twórców, chociażby Kekule, któremu pojawiały się obrazy tańczących atomów, które po wielu latach połączyły się w cząsteczkę.
Jak wynika z powyższego znaczącą rolę w odkryciach nowych teorii, wynalazków odegrała wyobraźnia i wyobrażenia. Dlatego tez duże znaczenie w rozwoju zdolności związanych z posługiwaniem się obrazami umysłowymi ma wczesne podjecie tego typu aktywności. Ważnymi ćwiczeniami dla rozwoju tej właściwości są treningi w transformacji wyobrażeń. Ważne jest zatem jak najwcześniejsze kształcenie dzieci i młodzieży w zakresie posługiwania sięi przekształcania obrazów umysłowych.